Ik wil graag iets persoonlijks met jullie delen.
Ik herinner me een warme na-zomeravond, meer dan 15 jaar geleden, misschien wel meer dan 20 jaar geleden. Met een vriendinnetje was ik 's avonds op de trampoline aan het springen en aan het spelen. Die specifieke avond waren er ontzettend veel vallende sterren.💫
Ik herinner me nog heel goed, dat ik toen als klein meisje al, altijd wenste dat iedereen op de wereld gelukkig en gezond zou zijn. Ik kon nooit zo goed beslissen welke van de twee ik moest kiezen: gezondheid, of geluk. Als kind leek ik dus al vrij jong te beseffen dat gezondheid en geluk onlosmakelijk verbonden zijn. Ik weet nog dat ik me afvroeg of het valsspelen was als je twee wensen in een deed. Toch bleef ik bij mijn wens, want hoe kun je nou kiezen tussen beiden? Ik vond het ook niks om een wens alleen voor mezelf te wensen, want ja, wie gun je nou niet een leven vol geluk en gezondheid en hoe mooi zou de wereld dan wel niet zijn? Dat leek me (destijds) dé oplossing voor wereldvrede. Mooie, pure, kinderlijke gedachtes, toch?
Die specifieke avond herinner ik me nog heel goed, want ik zat met een dilemma. Er waren heel veel vallende sterren. Hoe zeer ik ook mijn best deed, behalve dat ik het fijn zou vinden om mijn overleden opa nog eens te spreken, kon ik me geen andere wens bedenken. Ik weet nog wel dat ik het zo raar vond om steeds hetzelfde te "vragen". Maar ook dit heeft me mijn wens niet laten veranderen, want: ..
..In alle eerlijkheid: Ik wens nog steeds, elke keer opnieuw, bij vallende sterren hetzelfde. Geluk en gezondheid voor iedereen. Het voelt soms raar, of dom en kinderlijk maar het komt wel heel puur uit mijn hart. En op zijn heel Hollands gedacht: Baadt het niet dan schaadt het niet, toch?
Deze herinnering kwam vandaag bij me op toen ik mensen zocht voor het invullen van mijn vragenlijst over geluk en chronisch ziek zijn. Wat een toeval he!? Raad ook eens naar welke vriendin ik volgende week ga, aan de andere kant van de wereld?.. Juist ja, die van de trampoline. In ieder geval een prachtige herinnering, ook om te beseffen dat ik iets, wat voor mij heel bijzonder is, aan het doen ben.
De laatste keer voorlopig, nog een vriendelijke oproep: Wil jij mij helpen om nóg meer mijn pad en de kennis van chronisch ziek naar geluk uit te stippelen? Vul de vragenlijst in als je tot de doelgroep behoort, of stuur hem rond naar mensen die me zouden kunnen helpen! Mijn dank is groot. En als je hem voor zondag 29 september 23:59 uur invult, kun je er ook nog iets mee winnen!
10 miljoen mensen in Nederland met een chronische ziekte, help jij me mee?
Kommentare